مــن زنــــــــــــــم ...
من زنم.... یک زن آزاد ... یک زن آزاده.....
من متولد می شوم ... رشد می کنم
تصمیم می گیرم و بالا می روم...
من گیاه و حیوان نیستم. جنس دوم هم نیستم....
من یک روح متعالی هستم... تبلوری از مقدس ترین ها ...!
من را با باورهایت تعریف نکن ..! بهتر بگویم تحقیر نکن...!
من آنطور که خود می پسندم لباس می پوشم...
قرمز، زرد، نارنجی ، برای خودم آرایش می کنم...
می خندم بلند بلند بی اعتنابه اینکه بگویند جلف است یا هر چیز دیگر...
برای خودم آواز می خوانم حتی اگرصدایم بد باشد...
آهنگ میزنم و شاد ترین آهنگ ها را گوش می دهم....
مسافرت میروم حتی تنهای تنها ...
حرف می زنم، یاوه می گویم و گاهی شعر....
اشک می ریزم! من عشق می ورزم ....... من می اندیشم ...
من نظرم را ابراز می کنم حتی اگر بی ادبانه باشد و مخالف میل تو
فریاد می کشم و اگر عصبانی شوم دعوا می کنم ...
حتی اگر تمام این ها باآنچه تو از مفهوم یک زن خوب
در ذهن داری مغایر باشد...
من زنم موجود ی مقدس
نه از آن ها که تو در گنجه می گذاریشان یا در پستوقایم می کنی
تا مبادا چشم کسی به آن بیفتد...
نه بدن و نه روحم را نمی فروشم،حتی اگر گران بخرند....
من زنم یک موجود آزاد
اما به هرزه نمی روم....
نه برای خاطر تو یا حرف دیگری
به احترام ارزش و شأن خودم....
من زنم یک موجود مستقل
نه به دنبال تکیه گاه می گردم که آویزش شوم
نه صندلی که رویش خستگی در کنم
و نه نردبان که از آن بالا بروم....
من زنم به دنبال یک همسفر ....
یک همراه، شانه به شانه....
گاه من تکیه گاه باشم گاه او....
گاه من نردبان باشم ...
گاه او....
من زنم یک موجود سنگیِ بی احساس و بی مسئولیت هم نیستم...
ظرافتم... محبتم...هنرم....فداکاریم... شهوتم و احساسم را آنگونه
که بخواهم خرج می کنم...برای آنهایی که لایق آن هستند.ـ...
من زنم تا جایی که بخواهم تحصیل می کنم، کارمی کنم،...
در اجتماع فعالم و برای ارتقاء خویش تلاش می کنم....
نه مانع دیگران می شوم و نه اجازه می دهم دیگران مرا از حرکت بازدارند.....
دستانم پر حرارتند و روحم پر شور...
من یک زنم ...
نه جنس دوم...
نه یک موجود تابع...
نه یک ضعیفه ...
نه یک تابلوی نقاشی شده،...
نه یک عروسک متحرک برای چشم چرانی..
نه یک کارگر بی مزد تمام وقت...
نه یک دستگاه جوجه کشی...
من سعی می کنم آنگونه که می اندیشم باشم...
بی آنکه دیگری را بیازارم...
فرای تمام تصورات کور..
هنجارهای ناهنجار، تقدسات نامقدس...!
باور داشته باش من هم اگر بخواهم می توانم خیانت کنم....
بی تفاوت و بی احساس باشم...
بی ادب باشم...
بی مبالات و کثیف باشم....
اگر نبوده ام و نیستم ....
نخواسته ام و نمی خواهم....
آری... من زنم عشق می خواهم و عشق می ورزم...
احترام می خواهم و احترام می کنم....
من به وجودم افتخار می کنم....
هر روز و هر لحظه ...
من به تمام زنان آزاده وسربلند دنیا افتخار می کنم
و به تمام مردانی که یک زن را اینگونه می بینند....
و تحسین می کنند....
آری....!!! من زنم عشق می خواهم و عشق می ورزم...
احترام می خواهم و احترام می کنم
باید کسی باشد
که هر وقت بار خستگی هایت سنگین شد
هر وقت سهمت از بغض بیشتر از توانت شد
بیاید آغوش باز کند
و پناهت شود
و تو یک جا
تمام تنهاییت را
تمام دلتنگیت را
تمام سکوتت را
تمام خستگیهایت را
و تمام بغضت را
میان هُرم نفسهایش
نفس بکشی... ؟؟؟
زن بــــــودن...
ترجمه ی کلمه ی تمام "ظرافت های دنیاست" !...
مردان این ظرافت را گاهی درک نمیکنند...
و زن ظرافتش میشکند...
مرد اسم این ظرافت را "احــساس بـی جــا" میگذارد...
و زن اسمش را "عـــشـق" میگذارد...
چه عشق ها که بخاطر نادانی مردان شکسته شد...!
باید باکره باشى، باید پاک باشى!
براى آسایش خاطر مردانى که پیش از تو پرده ها دریده اند !
چرایش را نمیدانى فقط میدانى قانون است، سنت است ، دین است
قانون و سنت را میدانى مردان ساخته اند
اما در خلوت مى اندیشى به مرد بودن خدا و گاهى فکر میکنى شاید خدا را نیز مردان ساخته اند!!
من زنم ...
با دست هایی که دیگر دلخوش به النگو هایی نیست
که زرق و برقش شخصیتم باشد
من زنم ....
و به همان اندازه از هوا سهم میبرم که ریه های تو
میدانی ؟ درد آور است من آزاد نباشم که تو به گناه نیفتی
قوس های بدنم به چشم هایت بیشتر از تفکرم می آیند
دردم می آید باید لباسم را با میزان ایمان شما تنظیم کنم
دردم می آید ژست روشنفکریت تنها برای دختران غریبه است
به خواهر و مادرت که میرسی قیصر می شوی
دردم می آید در تختخواب با تمام عقیده هایم موافقی
و صبح ها از دنده دیگری از خواب پا میشوی
تمام حرف هایت عوض میشود
دردم می آید نمی فهمی
تفکر فروشی بدتر از تن فروشی است
حیف که ناموس برای تو .... است نه تفکر
حیف که فاحشه ی مغزی بودن بی اهمیت تر از فاحشه تنی است
من محتاج درک شدن نیستم / دردم می آید خر فرض شوم
دردم می آید آنقدر خوب سر وجدانت کلاه میگذاری
و هر بار که آزادیم را محدود میکنی
میگویی من به تو اطمینان دارم اما اجتماع خراب است
نسل تو هم که اصلا مسول خرابی هایش نبود
میدانی ؟
دلم از مادر هایمان میگیرد
بدبخت هایی بودند که حتی میترسیدند باور کنند حقشان پایمال شده
خیانت نمیکردند .. نه برای اینکه از زندگی راضی بودند
نه ...خیانت هم شهامت میخواست ... نسل تو از مادر هایمان همه چیز را گرفت
جایش النگو داد ...
مادرم از خدا میترسد ... از لقمه ی حرام میترسد ... از همه چیز میترسدتو هم که خوب میدانی ترساندن بهترین ابزار کنترل است
دردم می آید ... این را هم بخوانی میگویی اغراق است
ببینم فردا که دختر مردم زیر پاهای گشت ارشاد به جرم موی بازش کتک میخورد
باز هم همین را میگویی
ببینم آنجا هم اندازه ی درون خانه ، غیرت داری ؟؟
دردم می آید که به قول شما تمام زن های اطرافتان خرابند ...
و آنهایی هم که نیستند همه فامیل های خودتانند ....
مادرت اگر روزی جرات پیدا کرد ازش بپرس
از ... با پدر راضی بود ؟؟؟
بیچاره سرخ می شود ... و جوابش را ...
باور کن به خودش هم نمی دهد ...........
دردم می آید
از این همه بی کسی دردم می آید
سیمین دانشور
زنــی آزاد ...
در فـطـرت مـن حــیــــا نــهـاده شـده ،
مـی دانـم کـجـا بـایـد شــرم کـنـم و کـجا مـی شـود رهــــــا بـود ...
تـو بـه مــــــن نیــامـوز
قـــــــانـــونـــگـــــذ ار !
دیگر هیچ چیز از من نمی ماند
کسی دیگر نمی گوبد در این خانه ی متروک ویران را
کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم
ومن چون شمع میسوزم و دیگر هیچ چیزاز من نمی ماند
ومن گریان ونالانم ومن تنهای تنهایم
درون کلبه خاموش خویش اما
کسی حال من غمگین نمی پرسد
ومن دریای پر اشکم که طوفانی به دل دارم
درون سینه پر جوش خویش اما
کسی حال منه تنها نمی پرسد
و من چون تک درخت زرد پاییزم
که هردم با نسیمی میشودبرگی جدا از او
ودیگر هیچ چیز از من نمی ماند
تظاهر کن ازم دوری ، تظاهر میکنم هستی ..
سراب رد پای تو کجای جاده پیدا شد
کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد
کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم
که هر شب حُرم دستاتو به آغوشم بدهکارم
تو با دلتنگی های من، تو با این جاده هم دستی * تظاهر کن ازم دوری تظاهر می کنم هستی *
تو آهنگ سکوت تو به دنبال یه تسکینم
صدایی تو جهانم نیست فقط تصویر می بینم
یه حسی از تو در من هست که می دونم تو رو دارم واسه برگشتنت هر شب درا رو باز می زارم
| Design By : Pichak |
